🐃 Ciąża Po 30 Roku Życia Forum

Pierwsza ciąża w wieku 30 lat w większości przypadków przebiega bezproblemowo. Warto jednak zdawać sobie sprawę z faktu, iż zajście zarówno w pierwszą, jak i drugą ciążę po 30 może być utrudnione. Co więcej, wzrasta wówczas ryzyko wystąpienia niektórych chorób takich, jak cukrzyca ciążowa. W przypadku pierwszego czy drugiego dziecka po 30 większe jest także ryzyko chorób genetycznych – zespołu Downa czy Edwardsa. Płodność po 30 Warto zdawać sobie sprawę z faktu, iż kobiety rodzą się z rezerwą jajnikową, która wynosi 400 000 pęcherzyków. Po osiągnięciu przez organizm dojrzałości płciowej część z nich dojrzewa, a to jak duża ich ilość zostanie zapłodniona, uzależnione jest od szeregu czynników. Z wiekiem rezerwa jajnikowa ulega zmniejszeniu, co, teoretycznie, daje mniejsze szanse na zapłodnienie. Jak pokazują badania, w przypadku pierwszej ciąży po 30, około 12-15 procent komórek jajowych ze wspominanej rezerwy może zostać zapłodnione. Płodność po 30 można monitorować na wiele różnych sposobów, na przykład przez pomiar AMH I FSH. Pierwszy z nich to hormon anty-Mullerowski korelujący z rezerwą jajnikową. Ulega on zmniejszeniu razem z redukcją ilości komórek zdolnych do zapłodnienia. Drugi to natomiast hormon folikulotropowy, który pobudza czynność jajników i dojrzewanie komórek jajowych. Inny sposób to monitorowanie cyklu w badaniu ultrasonograficznym. Jest ono zalecane w szczególności w sytuacji, gdy dochodzi do cyklu bezowulacyjnych, co po 30 roku życia jest znacznie częstsze. Ciąża po 30 pierwsze dziecko – zagrożenia Trudności z zajściem w ciążę po 30 roku życia wynikać mogą nie tylko z redukcji rezerwy jajnikowej, lecz również ze zmniejszenia rezerwy plemnikowej u mężczyzn. Do tego drugiego w znaczącej mierze przymierza się siedzący tryb życia i wykonywanie zawodów wymagających spędzania wielu godzin przy komputerze czy za kierownicą. Dochodzi wówczas do przegrania jąder i podwyższenia temperatury spermatogenezy, czyli cyklu rozwojowego plemników. Niemały wpływ na męską płodność ma również sposób odżywiania oraz przyjmowane używki. Ciąża po 30 może być także utrudniona ze względu na zaburzenia miesiączkowania. Dochodzi wówczas do pogorszenia jakości komórek jajowych, co może skutkować poronieniem lub wystąpieniem wad genetycznym. Po 30 roku życia rośnie także ryzyko ciąży pozamacicznej. Gdy dojdzie już do zapłodnienia, przyszła mama, w większym stopniu niż młodsze kobiety jest narażona na wystąpienie charakterystycznych dla ciąży chorób takich, jak cukrzyca lub cholestaza ciężarnych. Większe jest tu również ryzyko rozwoju chorób naczyń oraz skłonności do obrzęków. Podobnie jak w przypadku starania o dziecko przed 30, podstawą jest tutaj odpowiednie przygotowanie – wykonanie stosownych badań, zadbanie o stosowną masę ciała, dietę i aktywność fizyczną.

Osoby, które skończyły 30. rok życia, nie powinny się jednak ograniczać do podstawowych badań ogólnych. Do kalendarza regularnie wykonywanych testów warto również wpisać EKG, dzięki któremu wykryjemy wszelkie nierówności w pracy serca czy chorobę wieńcową, a także próby wątrobowe oraz analizę hormonów tarczycy.

#1 Witam! Jestem tu nowa, chcę napisać coś o sobie i zapytać Was o zdanie. Wyszłam za mąż mając 28 lat. Półtora roku po ślubie zaszłam w ciążę. Nie mielismy problemu z zapłodnieniem. Wcześniej unikaliśmy ciąży. Dodam, że było to 11 lat temu. Wszystko było dobrze do momentu aż zaczęły się brunatne plamienia. Trwało to kilka dni, nie pamietam już ile. Lekarz kazał mi lezeć i brać lekarstwa - turinal i witaminę E. Niestety, pewnego popołudnia, gdy poszłam do łazienki załatwić się, wszystko chlusnęło ze mnie. Poroniłam. Znalazłam się w szpitalu, miałam łyżeczkowaną macicę. To był 14 tydzień ciąży. Po tym smutnym wydarzeniu nie mogłam się otrząsnać. Mysl o kolejnej ciąży przyprawiała mnie o mdłości. Potwornie bałam się powtórki. Przestalismy z mężem mówić o dziecku. Ja postanowiłam dokończyć studia. Po moich studiach mąż kończył swoje. Zajęło to nam w sumie 5 lat. W miedzyczasie i po ukonczeniu studiów pracowaliśmy, urządzaliśmy się. Zaczynaliśmy od zera, nie mielismy wtedy nic, nikt nam nie pomagał. Dlatego dorobienie się wszystkiego, co obecnie mamy zajęło nam sporo czasu. Będąc już kilka lat po 30 pomyslałam, że najwyższa pora na dziecko. Jednak tamte wspomnienia wciąż żyły. Trudno było przełamać się. Po wielu rozmowach z mężem, po wizycie u lekarza doszliśmy do wniosku, że bedziemy się starać o dziecko. Udało się od razu, w pierwzsym miesiącu. Miałam wtedy 36 lat. Ile nerwów i strachu kosztowała mnie ta ciąża wiem tylko ja i osoby, które przeżyły coś podobnego. Po 9 miesiącach urodziłam wspaniałą, zdrową córeczkę. Niedługo pomyślałam, że przecież mała nie może być sama, że dobrze jest mieć rodzeństwo. Podjęlismy decyzję aby mieć drugie dziecko. Powiodło się w trzecim cyklu, od decyzji. Urodziłam drugą, wspaniałą córkę. Różnica wieku pomiedzy dziewczynkami, to 2 lata. Obie są cudowne, rozwijają się wspaniale. Obie ciąże minęły bez większych komplikacji. Oba moje porody odbyły się drogami i siłami natury. Nie było zadnych komplikacji. Drugi poród był wręcz ekspresowy. Trwał półtorej godziny. Zawsze chciałam mieć trójkę dzieci. Obecnie mam trójkę, licząc Aniołka. Myslę o jeszcze jednym, ale trochę się obawiam. Mam obecnie 41 lat. Czy to nie za późno na ciążę? Znam osobiście wiele pań, które rodziły nawet później. Razem ze mną urodziła zdrowego synka kobieta w wieku 47 lat. Chciałabym znać Wasze zdanie. Czy mając dwójkę dzieci warto w moim wieku starać się o trzecie? Czy w Waszym otoczeniu są panie, które świadomie decydują się na ciążę w póżniejszym wieku? Nie mam na mysli tzw. "wpadki". Gdyby coś takiego mi się zdarzyło, nie ulega wątpliwości, że ciążę chciałabym, jak najbardziej, donosić. Może nawet byłabym zadowolona, że problem sam się rozwiązał. Ale wracając do tematu, co mi odpowiecie, poradzicie? Tylko proszę, nie smiejcie się. reklama #2 Tu sie nie ma co śmiac kochana tylko zabierac sie do roboty...jezeli sie martwisz o warunki zdrowotne to skonsultuj sie z lekarzem maklena pisze: Czy mając dwójkę dzieci warto w moim wieku starać się o trzecie? zawsze sie warto starac... pozdrawiam #3 Cześć Moim zdaniem nie liczy się wiek, 41 lat to nie starość. Najważniejsza jet dojrzałość macierzyńska, jeśli pragniesz dziecka, to nie wahaj się. Mojego męża była żona obecnie jest w ciąży cztery miesiące a ma 39 lat i jest szczęśliwa, bardzo szczęśliwa z tego powodu. Również miała ten sam dylemat co Ty a jednak podjęła myślę słuszną decyzję dla siebie i swojego partnera. Kiedyś, jak leżałam w szpitalu w pierwszej ciąży poznałam kobietę po czterdziestce, była w ciąży robiła różne badania i wszystko było wporządku. Decyzje musisz podjąć razem z mężem ale jeśli przyszło ci do główy takie marzenie to czemu go nie zrealizować? Pozdrawiam #4 Jak najbardziej starajcie sie nie ma na co czekac Moja mama urodziła majac mi siostre 42 lat takze do dzieła ;D #5 Dzieki, kochane za dodanie odwagi i przede wszystkim zrozumienie, nie wyśmianie. Jeszcze do konca sama nie jestem pewna tej decyzji, ale Wasze wypowiedzi bardzo mnie podbudowały. Boję się trochę reakcji otoczenia. Wiecie, jak to jest. Jeżeli nie ma dzieci wszyscy dociekają czemu nie ma, itd. Jezeli dzieci są, więcej niż dwójka, ludzie się dziwią i podśmiewają, że chyba tacy nie potrafią sobie poradzić z własną płodnoscia. Jeszcze z mężem dokładnie to rozważymy. Dziękuję Wam. #6 Jeżeli chodzi o ludzi, to absolutnie nie możesz kierować się ich obgadulstwem. Ludzie zawsze gadają i będą. Ja absolutnie nie przejmuję sie ludzmi takiego pokroju, jak napisałaś i jest mi dużo lepiej żyć w naszym ohydnym środowisku. Wiesz przecież jacy są ludzie czyjeś widzą pod miedzą a swojego pod lasem nie. Gdybym posłuchala najbliższych mi znajomych, to dzisiaj nie miałabym drugiego sześciomiesięcznego synka a żałowałabym do końca życia. Pozdrawiam #7 Jak rodziłam Krzysia, to na porodówce leżała babeczka, która opowiedziała nam swą historię. To była jej trzecie dziecko, kobietka wyglądałana jakieć 35-38 lat. Jak się okazało miała 44 lata, najstarszego syna na 2 roku studiów i córkę która miała pisać maturę no i to maleństwo, które się urodziło. Choć u Ciebie różnica wieku między dziećmi jest inna ale fajnie, że myślisz o kolejnej dzidzi (sama chcę mieć trójkę i to trrecie właśnie z troszkę większą różnicą wieku, no może nie taką jak w opisywanym przypadku). A życie przecież zaczyna się po 40-tce. Pozdrawiam i życzę powodzenia #8 znam kobiete, która w wieku 49 lat urodzial syna i jest dzisiaj szczęsliwą mamą 6-letniego "żywego srebra", dzięi zemu sama odmłodniała i wyglada z 10 lat młodziej niz ma #9 Ludzie swoim gadaniem potrafią wyrzadzić wiele przykrości. Wiem coś o tym. Kiedy po poronieniu nie mogłam się przełamać aby podjąć decyzje o kolejnej ciązy, zastanawiano się dlaczego nie mamy dzieci, chyba z którymś z nas jest coś nie tak, a najpewniej ze mną. Najbardziej przykre było to, że osoby z najblizszej rodziny tak się zachowywały. Kiedy poroniłam nikt mnie nie przytulił, nikt nie płakał razem ze mną, nikt mnie nie pocieszał (poza mężem). Za to każdy, komu o tym przykrym zdarzeniu powiedziałam mówił coś w tym stylu: "no przecież nic się nie stało, to się zdarza", itp. teksty. Jak to nic się nie stało??! Przecież umarło MOJE DZIECKO! Boże, nawet nie sądziłam, że to tak głęboko we mnie siedzi, do tej pory, gdy to wspominam mam łzy w oczach . Jak dobrze, że jesteście i że mogę Wam to wszysko powiedzieć. Po tylu latach mogę o tym mówić, choć nie bez emocji. Przedtem milczałam. Mówiłam już, że nie mielismy zadnych problemów z poczęciem. Jesteśmy zdrowi pod tym wzgledęm. A znajomi i bliska rodzina tonęli w domysłach dlaczego nie mamy potomstwa? Robili nam przykrosci z tego powodu, wiecie docinki, itp. Nikt nie znał prawdy. Gdy zaszłam w ciążę rodzinka dowiedziała się o tym dopiero na początku ósmego miesiąca. Nie mówilismy nikomu, po co, po takim potraktowaniu? Nie było mi trudno ukryć ciąży. Mieszkamy z dala od rodziny, rzadko się widujemy, był to okres zimowo-wiosenny czyli grube ciuchy, golfy i nie miałam bardzo dużego brzucha, i nie chciałam nikomu mówić. I co? Gdy już powiedzielismy, to u niektórych zamiast radości było zdziwienie, niesmak, nawet słowa typu: "Tak długo nie mieliscie dzieci to myslałam, że już nie będziecie mieć" - zamiast gratulacji, albo zamiast milczenia. A co najdziwniejsze ci sami ludzie, którzy potrafili nam dokuczać z powodu braku u nas przez kilka lat potomstwa, zamiast się teraz cieszyć, że nam się udało tak mówili. Rozpisałam się, przepraszam, ale jest mi dużo lżej. Jednak chyba nigdy nie zrozumiem takich zachowań. Pozdrawiam. reklama #10 maklena , przykre... przytulam mocno!!

Co powinny suplementować kobiety po 30. roku życia. Diety, ciąża, karmienie piersią, nawet miesiączki wpływają na niedobory witamin, dlatego tak ważne jest ich uzupełnianie. Oprócz warzyw i owoców warto również zażywać suplementy. Wraz z wiekiem czegoś potrzebujesz mniej, a czegoś znacznie więcej.

Betii35 Fanka BB :) Dołączył(a) 18 Marzec 2018 Postów 708 #1 Cześć dziewczyny. Nie znalazłam takowego wątku więc postanowiłam założyć. Są tu jakieś mamuśki starajace się po 35 roku życia? Fajnie razem się wspierać. Z mężem postanowiliśmy że będziemy się starać o kolejną dzidzie. Mamy już synka 6 latka. Problem w tym że ja już zbliżam się do 35.. czemu ale jakiś strach mnie ogarnął. Jesteśmy już po 2 cyklach starań.. Piszcie reklama Annie1981 Fanka BB :) Dołączył(a) 3 Kwiecień 2017 Postów 1 458 #2 Ja zaczynałam się starać o moją córeczkę jak miałam 35 lat. Bałam się, że trochę to może potrwać z uwagi na wiek, mój mąż miał 45 lat. Udało się już w 6 cyklu starań, a córeczka dziś kończy 6 miesięcy W maju kończę 37 lat i chce zacząć się starać o rodzeństwo dla małej. Nie jest to łatwe, bo cały czas karmię piersią i póki co nie mam owulacji, ale wierzę, że niedługo się uda Betii35 Fanka BB :) Dołączył(a) 18 Marzec 2018 Postów 708 #3 Gratuluję odwagi. I trzymam kciuki żeby się udało tak szybciutko z drugim dzieckiem. Za nami dopiero 2 cykl starań.. wiem że nie powinnam panikowac bo to też wpływa na wszystko. Ale co innego sobie mówię A co innego czynię.. echh. Ale też mam nadzieję że niebawem się uda Betii35 Fanka BB :) Dołączył(a) 18 Marzec 2018 Postów 708 #4 Dobrze tak od razu jedno dziecko po drugim..później jak się odwlecze to klops. Żeby tak człowiek był mądry od razu. Fanka BB :) Dołączył(a) 17 Listopad 2017 Postów 1 774 #5 ja się starałam o drugie mając prawie 35 lat i 6-latka na stanie o trzecie starałam się w tamtym roku mając 37 lat, termin mam na czerwiec . wszystkie ciąże trafione za pierwszym razem. zarówno większa jak i mniejsza różnica wieku miedzy dziećmi ma swoje plus i minusy, co komu pasuje tak naprawdę. ja to bym z trzecim jeszcze rok poczekała, jak młodszy będzie bardziej odchowany i zaadoptowany w przedszkolu, ale z racji wieku moja gin nie zalecała czekać. także trzymam za Was kciuki i przesyłam ciążowe fluidy Annie1981 Fanka BB :) Dołączył(a) 3 Kwiecień 2017 Postów 1 458 #6 Dobrze tak od razu jedno dziecko po drugim..później jak się odwlecze to klops. Żeby tak człowiek był mądry od razu. Głównie z uwagi na wiek chce tak szybko, ale też żeby mała miała się z kim bawić. Zobaczymy czy się uda Kamila198234 Fanka BB :) Dołączył(a) 20 Kwiecień 2017 Postów 932 #7 Ja mam 36 i właśnie leże koło swojego jutro kończącego 7 m-cy synka. Córa ma juz 10 lat. Tak jak 10 lat wczesniej do zajścia w ciążę skorzystałam z testów owulacyknych. W obu przypadkach choć minęło prawie 10 lat zaszłam w ciąże za 1 razem. Też miałam obawy a tu taka niespodzianka. Nie spalaj się i nie nakręcaj. Dużo jest w naszej głowie. Za rok bedziesz pisała leżac koło swojego śpiącego maluszka. Patrish Fanka BB :) Dołączył(a) 22 Sierpień 2016 Postów 1 846 #8 Cześć dziewczyny ja zostałam pierwszy raz mama 17 mc temu a mam teraz 39 lat w tym roku planuje zajść w druga ciąże także głowy do góry napewno wszystko będzie dobrze Życzę wiele wytrwałości monika267 Fanka BB :) Dołączył(a) 21 Luty 2018 Postów 1 833 #9 Ja mając już 14 latka i 6 łatkę postanowiłam z mężem że do konca 2017 muszę zajść w ciążę bardzo długo zwlekałam a to praca a to sytuacja z domem itd a jak się w miarę poukładaLO to stwierdziłam nie ma co czekać bo latka leca( 34) i pod koniec 2017 w w sama owulacje (miałam regularne cykle więc łatwo było mi ją zaobserwowac) udalo się nam za 1 razem sami byliśmy w szoku że tak od razu bo z córką 10 miesięcy starań było. Teraz zaczynam 20 tydz ciąży i Tobie też życzę jak najszybszego poczęcia obserwuj swój organizm albo kup testy owulacyjne a będzie mniej stresu bo u mnie po 2 ciąży owulacja była co 2 miesiąc dlaczego nie wiem ale tak się porobiło reklama GoJ Fanka BB :) Dołączył(a) 5 Marzec 2018 Postów 9 173 Miasto Warszawa #10 Za tydzień kończę 36 lat. Jestem w 15tc. Zaszłam po 5 latach seksu bez zabezpieczeń więc nie napiszę czy długo się staraliśmy czy nie. Co do obaw. Mam je od samego początku. Nie wiem czy to ma coś wspólnego z wiekiem. Ale w dwóch poprzednich ciążach 11 i 8 lat temu nie miałam takiej psychozy o zdrowie i życie moje i dziecka. A może zbyt dobrze fizycznie znoszę tę ciążę w porównaniu do poprzednich i stąd lęki? Trzymam kciuki. ja zaszłam mimo wieku, mimo PCO, mimo dwóch pobrań (podobno po tym się jajniki szybciej starzeją?!) także do roboty i czekam na Wasz wątek ciążowy. Buziaki.

U kobiet, które zachodzą w ciążę po ukończeniu 30. r.ż., występuje ponad dwukrotnie wyższe (niż o 20-letnich ciężarnych) ryzyko pojawienia się komplikacji ciążowych takich, jak cukrzyca ciążowa, czy nadciśnienie tętnicze. Po 30. statystycznie częściej ciąża jest rozwiązywana również drogą cięcia cesarskiego.

Czasy, kiedy kobieta 25-letnia musiała tłumaczyć się z tego, że jeszcze nie ma dzieci, już się skończyły... fot. Coraz więcej z nas decyduje się na pierwsze dziecko dopiero po trzydziestce. Studiujemy, czasem dwa kierunki albo na studiach podyplomowych, nieco później wychodzimy za mąż, by decyzję o wyborze tego jedynego móc podjąć bardziej świadomie i dojrzale, wyjeżdżamy za granicę, żeby się trochę dorobić. Siłą rzeczy i warunki, i czas i motywacja do posiadania dziecka, pojawiają się u nas zdecydowanie później, niż u dziewczyn dokonujących życiowych wyborów jedno, dwa pokolenia wcześniej. Pierwsza ciąża po 30 - Jak wiek wpływa na naszą kondycję i samopoczucie? Czego spodziewać się od naszego organizmu w tej troszkę późniejszej ciąży? Jak radzić sobie z ewentualnymi dolegliwościami? Żadna z rzeczy, o której tu napiszemy, nie jest żelazną regułą. Każda ciąża jest inna. Jest wśród Was na pewno wiele Mam, które w późnej ciąży czuły się lepiej, niż niejedna dwudziestolatka. I na odwrót, wiele bardzo młodych Mam spośród was, mogło mieć bardzo trudną ciążę i początki macierzyństwa. Dziecko - kiedy jest najlepszy moment? Wiek 30 - 35 lat to świetny czas na dziecko. Masz uregulowane życie, jesteś dojrzała i dojrzale przeżywasz ciążę. Znasz siebie, swoje ciało, jesteś po prostu bardziej siebie świadoma i tym piękniej możesz przeżywać Wasze wspólne teraz bytowanie - bicie dwóch serduszek jednocześnie. Twój partner to także nie taki znowu Piotruś Pan, możesz już wreszcie naprawdę na niego liczyć. Jesteście oboje bardziej pewni siebie i łatwiej Wam będzie wejść w nowe role. Oczekujecie maleństwa z większym spokojem. Powinnaś od razu założyć, że dobrze zrobi tobie i maluszkowi zwolnienie nieco tempa. Jeśli możesz sobie na to pozwolić, wyrwij jak najwięcej wolnego w pracy i skup się na was - na sobie i na malutkiej fasolce. Wsłuchaj się w potrzeby organizmu. A ten na pewno oczekuje, że zafundujesz mu sporo odpoczynku i snu. Poranny pośpiech, niedojadanie, stres - to dla was nic dobrego. Po co zwalniać? Po to, by lepiej poradzić sobie z dolegliwościami, które teraz, bardziej niż kiedy byłaś młodsza, mogą się pojawić. Zobacz więcej: Fakty i mity na temat pierwszej ciąży - co jest prawdą, a co kłamstwem? Ciąża po 30 roku życia - najczęstsze dolegliwości #1 Mdłości Mogą być nie tylko poranne, ale całodniowe. Cierpi na nie ponad połowa kobiet. Dobrze, gdy ustąpią po trzech, czterech miesiącach. Ale niektóre mamy skarżą się, że męczyły je do końca ciąży. Rady na tę dolegliwość: nie kładź się głodna spać, a rano, zanim wstaniesz z łóżka, zjedz cokolwiek pożywnego lub po prostu coś, po czym nie jest ci niedobrze; nie śpiesz się, bo pośpiech potęguje mdłości; jeśli doskwierają ci przede wszystkim rano, nie wstawaj z łóżka od razu po przebudzeniu, witaj poranek w spokojnym i leniwym tempie; unikaj stresu; mdłości występują częściej u kobiet, które są nerwowe; unikaj sytuacji, kiedy burczy ci w brzuchu, staraj się przekąszać coś zawsze, gdy tylko poczujesz się choć trochę głodna i zadbaj, by były to potrawy bogate w białko i węglowodany. fot. #2 Kurcze łydek Doskwierają często w drugim i trzecim trymestrze ciąży. Ich przyczyną może być nacisk na nerwy przez powiększającą się macicę lub zaburzona gospodarka fosforowo-wapniowa w organizmie. Pomóc ci może kilka naszych rad: aby zaspokoić dzienne zapotrzebowanie organizmu na wapń, spożywaj większą ilość mleka i produktów mlecznych, np. jogurty, twaróg, kefiry, maślankę; polecamy nabiał kozi lub owczy – o wiele bogatszy w wapń, niż przetwory z mleka krowiego; jedz produkty bogate w magnez, banany, orzechy, suszone morele, fasolę; pij sok pomidorowy; pij więcej niegazowanej wody mineralnej' pielęgnuj nogi: masuj je przed snem, mocz stopy w ciepłej wodzie. Zobacz więcej: Uwaga! Picie kawy w ciąży może wiązać się z pewnymi problemami. #3 Cukrzyca ciężarnych Sporo, bo około 10 % Mam w ciąży po 35 roku życia zapada na cukrzycę ciążową. Przyczyną jej jest fakt, iż organizm przyszłej mamy słabo radzi sobie ze spalaniem węglowodanów. Dzieci mam z cukrzycą mają zazwyczaj wysoką masę urodzeniową, przez co porody mam cukrzycowych są trudniejsze. Jeśli jesteś w grupie ryzyka, a wiesz o tym, bo lekarz około 24 - 26 tygodnia ciąży zlecił ci test obciążenia glukozą (badanie krwi po wypiciu 50 g roztworu glukozy w dwóch dawkach w odstępie dwóch godzin), to powinnaś: zadbać o dietę, najlepiej poradzić się lekarza lub dietetyka, by pomógł dobrać ci najlepsze rozwiązania żywieniowe – abyś ty dobrze się czuła, a dziecko dobrze rozwijało; pić dużo – zgodnie z zapotrzebowaniem, bo przy cukrzycy ciążowej pragnienie jest wyższe, niż zwykle; dbać mądrze o higienę intymną, bo przy podwyższonym cukrze często pojawia się uporczywy świąd miejsc intymnych, a także częściej oddajesz mocz. #4 Żylaki Niestety, zdarzają się u połowy ciężarnych. Zwykle są to sieci tzw. pajączków. Może się na nich skończyć, pod warunkiem, że: będziesz dużo odpoczywać z nogami uniesionymi do góry; będziesz sporo spacerować; nie będziesz spędzać czasu wciąż w jednej pozycji, siedzącej lub stojącej, ale często ją zmieniać i ruszać nogami (krótki spacer, rowerek w pozycji siedzącej); zadbasz o dietę, która wzmocni Twoje naczynia krwionośne, musi być ona bogata w owoce i warzywa, grube kasze, otręby, gruboziarniste pieczywo, naturalne soki i wodę. Czy są wśród naszych Czytelniczek Mamy, które zdecydowały się na dziecko po trzydziestce? Może chciałybyście podzielić się z innymi SuperMamami swoimi przeżyciami i refleksjami? Piszcie na adres: [email protected]. Ta strona używa plików cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie. Więcej szczegółów w naszej Polityce Cookies. Nie pokazuj więcej tego powiadomienia

. 9 396 204 379 253 448 267 182

ciąża po 30 roku życia forum